拗

Í

ǎo

(диалектизм) иіп сіндіру, майыстырып сіндіру, сіндіру, опыру

竹杆拗断了 — бамбук сырық иіліп сынып кетті

II

ào

ебі келмеу, ыңғайға көнбеу, ыңғайы келмеу, ерікке көнбеу, бой бермеу, ыңғайсыз, жатымсыз

拗口令 — жаңылтпаш (绕口令 делініп те айтылады)

III

niù

теріс азу, сыңар езу, бір мойын, бірбеткей, тоңмойын, асау, тарпаң, қияңқы, қияс, қырыс, қыршаңқы, қиқар, шақар, шадыр, шәркез, шәлкес

执拗 — сыңар езу, теріс азу, қияңқы, шақар

脾气很拗 — мінезі шәлкес, аса қыршаңқы

拗不过 — көндіре алмау, иландыра алмау, аса алмау, шамасы жетпеу, күйі келмеу, күші жетпеу